۱۸) دفعه ی (n+1)ام - روز سی ام

                گر از این منزل ویران به سوی خانه روم     

                دگر آنجا که روم عاقل و فرزانه روم 

                زین سفر گر به سلامت به وطن باز رسم 

                نذر کردم که هم از راه به میخانه روم

از امروز تصمیم مهمی گرفتم؛ اینکه روزی 10 آیه از ترجمه ی قرآن رو بخونم. از سوره ی فاتحه الکتاب شروع کردم که 7 آیه داشت، 3 آیه هم از سوره ی بقره خوندم. نمی خوام شعار الکی بدم ولی واقعا اگه تو عمق معنی آیات آدم دقیق بشه، تن و بدنش یه تکون اساسی می خوره.

یادمه کلاس سوم دبیرستان که بودم یه معلم جوون داشتیم که کامپیوتر درس می داد. جوون نسبتا خوش تیپی هم بود، یعنی جوری بود که ماها باهاش حال می کردیم و با هم صمیمی بودیم. یه باز زد تو جاده ی نصیحت.

من بر عکس خیلیا که از نصیحت بدشون میاد، عاشق نصیحت شنیدنم. گفتش تا حالا کدومتون یه بار قرآن رو کامل خوندید، لااقل ترجمشو؟ هیچکس دستشو بالا نبرد.

تا اون روز خودم به این موضوع فکر نکرده بودم. آخه ناسلامتی مسلمون هستیم ولی رابطمون با کتاب آسمونیمون خیلی ضعیفه. به نظرم توجهی که مسیحی ها و یهودی ها به کتاب های آسمونیشون می کنن، خیلی بیشتر از ما مسلموناس.

حالا کار به این حرفا ندارم. خدا رو که نمی خوام گول بزنم خود خدا می دونه الآنم که تصمیم گرفتم کتاب مقدسشو بخونم واسه اینه که بلکه وسوسه هام از این طریق کمتر شه. به خدا اگه به حرفای همین قرآن تو جامعه ی ما عمل می شد دیگه مشکلی نداشتیم.

نمونش همین ازدواج. نمی دونم چرا تو کتابای دبستان هی تو مخمون می کردن خوراک، پوشاک، مسکن. بابا به خدا آدم غریزه ی جنسی هم داره!

جوون نیاز به کار داره بتونه خرجشو در بیاره، ازدواج کنه و از انحرافش جلوگیری شه. ازدواج موقت هم که خدا بده برکت، اصلا تو ایران مصداق نداره.