۳) دفعه ی (n)ام - روز سوم

بعد چند وقت نرفتن به باشگاه امروز دوباره رفتم باشگاه. وقتایی که باشگاه می رم احساس خوبی دارم، سرزنده ترم و افکار منفی کمتر سراغم میاد. امروز یه کار دیگه هم کردم: تو خیابون هر دختر یا زنی از جلوم رد شد سعی کردم اصلا نگاش نکنم؛ البته قبلا هم نگاه نمی کردم ولی گاهی اتفاقی چشمم به سر و وضع ناجورشون می افتاد.

نمی خوام بگم اینقد بی جنبه ام که با دیدن یه مانتوی تنگ یا شلوار کوتاه شهوتم می زنه بالا، نه! اما کار از محکم کاری عیب نمی کنه. تو راه که داشتم می رفتم باشگاه کلاس زبان به خودم گفتم حالا بر فرض سر تا پای تمام دخترای این خیابون رو دید زدی، چی بهت می رسه؟

ارضای روحی میشی یا ارضای جسمی؟ والا هیچکدوم. غیر از اینکه گناهی مرتکب شی چیزی نصیبت نمی شه.

ولی گذشته از این زر و ورها یه جنبه ی مثبت دیگه هم داره اونم چیه؟ کنترل نگاه! خیلی مهمه.

من نمی دونم چرا هر خری تو مترو بغل دستم می شینه و با موبایلش ور میره من می خوام موبایلشو نگاه کنم. آخه یکی نیست بهم بگه الاغ تو مگه ندید پدیدی! این همه عکسای مستهجن نو این زندگیه نکبتیت دیدی سیر نشدی؟

انواع و اقسام ژست ها! باز دنبال چی هستی؟ نمی دونم شایدم فقط حس کنجکاوی باشه ولی در کل هر چی که هست، تو این چشم لامسبتو رو این چیزا ببند.

این کنترل نگاه واقعا چیز مهمیه امه مهم تر از اون هم وجود داره اونم کنترل فکره. حیف که دیر وقته و خوابم میاد ولی یه شب می شینم و کلی در مورد کنترل فکر چرند و پرند می نویسم تا خوابم بگیره؛ مثل حالا...